Nov 262012
 

Dit weekend heb ik mijn tijdelijke woonruimte op de RIKEN-campus verruild voor een nieuw, heel mooi appartement, wat dichter bij het centrum van Tokyo. Naar het werk is het ongeveer 20 minuten fietsen, en het is 15 minuten loopafstand van drie trein-/metrostations. Het appartement bevindt zich op de negende etage in een anderszins met laagbouw bedekte buurt, en ik heb daarmee een prachtig uitzicht over de stad.

Ook zichtbaar op de foto is het park Juhuko-chuo-koen, op minder dan een kilometer. Daar hoop ik meerdere rondjes te kunnen hardlopen, en er is ook een zwembad. Er zijn allerlei winkels zeer dichtbij, inclusief een tweedehandswinkel, drie grote warenhuizen, een supermarkt op twee minuten (elke dag open van 7.00 – 23.00u), en ook een stadsboerderij (waarover een andere keer meer). De locatie is dus perfect.

Het appartement zelf is ruim, zeker voor Japanse begrippen, met zo’n 60 vierkante meter. Het wordt hier omschreven als 2LDK, dat betekent: twee (slaap)kamers en daarnaast een living/dining met keuken. Ik heb ook een badkamer met bad en douche, en aparte ruimte met wastafel en wasmachine. De slaapkamer heeft een inloopkast, net als op de Uiterwaardenstraat. De andere kamer is een zogenaamde tatamikamer, met rieten tatamimatten op de vloer. Veel Japanse huizen hebben zo’n kamer, om te eten, verblijven en/of slapen op dunne futonmatrassen op de grond. Dat heb ik vannacht gedaan omdat ik nog geen bed heb aangeschaft, en dat gaat prima. Deze kamer is vanaf nu mijn logeerkamer, dus mocht je reislustig zijn, schroom niet om jezelf uit te nodigen!

Nov 072012
 

Zoals je wellicht weet is rijst verreweg het belangrijkste ingrediënt in de Japanse keuken. Veel mensen eten drie keer per dag rijst (een enkele keer afgewisseld door noodles), en vrijwel iedereen heeft een rijstkoker thuis, zodat de rijst klaar is voor het ontbijt wanneer je opstaat. Bij de maaltijd wordt meestal een kom naturel, ongezouten rijst geserveerd (de rest van het eten is vaak meer dan zout genoeg). Rijst voor sushi is gezuurd met rijstazijn. Rijst is ongeveer het enige product waarin Japan zelfvoorzienend is (alhoewel je buitenlandse rijst wel kunt kopen), en elk stukje vlak land wordt benut als rijstveld.

Een andere bijzonder geliefde rijstbereiding is onigiri (おにぎり), oneerbiedig vertaald met rice ball, rijstballetje. Het is eenvoudigweg vrij vochtige rijst met een vulling, al dan niet ingepakt in nori zeewier. Te simpel voor woorden, maar een stuk smakelijker dan het op het eerste oog lijkt. Dat komt onder meer door hoge-kwaliteit rijst. In Japan geldt het als comfort food (net als miso soep), en wordt vaak als snack tussendoor en op uitjes gegeten.

Er zijn veel verschillende vullingen: tonijn, zalm, kombu zeewier, umeboshi (ingelegde pruimen), tonijnsalade enzvoorts. Soms is het dus ingepakt in een vel zeewier, dat door de vochtigheid zacht wordt. Maar omdat het knapperig wel zo lekker is, hebben de slimmeriken het volgende bedacht: een laagje plastic tussen de rijst en de zeewier, die je vlak voor het eten uitpakt. Dit kun je in iedere supermarkt en convienence store kopen:

Een ander groot voordeel van onigiri is dat het fantastisch fietsvoedel is: voedzaam, zout, makkelijk te eten, goedkoop en niet zoet zoals alle repen en andere troep. Tegenwoordig maak ik vóór elke lange fietstocht mijn eigen onigiri. De vulling laat is achterwege, en maak een andere gebruikelijke variant: rijst gemengd met wat smaakmakers. Dat kan zeewier zijn, kleine visjes (shirasuboshi), sesam enzovoorts. Dit mengsel kun je zelf maken, of wat minder culinair maar wel makkelijk en goedkoop zijn ze voorverpakt in elke supermarkt verkrijgbaar. Mijn favoriet is umeboshi met paarse shiso, heerlijk fris.

© 2012 Aron Beekman Suffusion theme by Sayontan Sinha