Japan is sinds eeuwen een bijzonder afgesloten en naar binnen gekeerd land geweest, typisch voor een eilandnatie. De Nederlanders hadden gedurende twee eeuwen exclusieve handelsrechten, maar moeten daartoe wel op een kunstmatig schiereilandje verblijven, op het vasteland mochten ze niet komen. Pas toen commodore Perry letterlijk zijn kannonnen toonde in 1854, werd Japan gedwongen om buitenlandse handel en ook mensen toe te laten. Nog altijd zijn er maar weinig immigranten, en ze worden ook maar heel moeilijk niet als gast maar als ingezetene geaccepteerd. Zelfs in metropool Tokyo zie je heel weinig buitenlanders, zeker als je het met bijv. Amsterdam vergelijkt. Dat levert voor Nederlanders bizarre kwesties op, zoals recent dit artikeltje.

Maar goed, beetje bij beetje, met een al twintig jaar stagnerende economie en een gigantische vergrijzing, begint men door te krijgen dat immigratie onontkombaar en noodzakelijk is. Een uitvloeisel hiervan is dat vandaag nieuwe immigratieregels gelden. In het bijzonder wordt de registratie van buitenlandse inwoners nu door alleen het immigratiebureau geregeld, in plaats van gedeeld met de gemeentes zoals dat tot nu het geval was. Critici zeggen dat door deze centralisatie zekere coulancepraktijken zullen afnemen, maar ik kan alleen maar positieve kanten zien.

De veranderingen omvatten onder meer:

  • Tijdelijke visa gelden nu 5 in plaats van 3 jaar;
  • De alien registration card verdwijnt, en wordt vervangen door een algemene verblijfsvergunning (residence card);
  • Voor kort (<1 jaar) bezoek aan het buitenland hoef je niet langer een zogenaamde reentry permit op te halen. Tot nu toe moest je bij iedere buitenlandse reis vooraf naar het immigratiebureau voor zo’n permit, anders kon je moeilijk het land weer in komen.

Mijn visum wordt niet automatisch verlengd, maar ik ben blij dat ik dat hele reentry permit-systeem overgeslagen heb. (Voor buitenlanders in Japan: je moet nu wel altijd je alien registration card of residence card bij je hebben om het land in te kunnen komen.)

Meer informatie:

Apr 192012
 

I’m a legal alien

Dit is mijn gaikokujin toroku shomeisho, die ik te allen tijde moet kunnen opvoeren voor wat dan ook. In het bijzonder is het me niet gelukt om een mobiele telefoon te kopen zonder dit ding, zaterdag weer proberen.

© 2012 Aron Beekman Suffusion theme by Sayontan Sinha