Dec 072012
 

Hier is het aardig koud, maar in Nederland is het al echt winter begrijp ik.

Ik ben van 19 december t/m 1 januari in Europa, echter alleen op 19,20 en 31 december in Amsterdam. Laten we wat gaan drinken op donderdagavond 20 december. Ik ben van plan om daarvóór te gaan schaatsen op de Jaap-Edenbaan.

(wordt vervolgd)

Oct 262012
 

In Japan zijn heel veel lokale festivals, en dan heb ik het niet over muziek, maar over matsuri. Het is een buurt- of stadsevenement, waarop een historische gebeurtenis of een semireligieuze activiteit wordt gevierd. Op kleinere schaal is dat een soort braderie, met daarbij dans op drummuziek, voornamelijk van schoolkinderen. Meer aansprekend zijn de festivals waarbij men met mikoshi komt opdraven. Dat zijn een soort draagstoelen, waarin evenwel geen persoon maar een heiligdom wordt vervoerd. Soms gaat dat gemoedelijk, maar op enkele plaatsen is het de grap dat verschillende mikoshi met elkaar wedijveren, tot op gevechten aan toe. Waarom deze buitenactiviteiten veelal in de broeierige zomer plaatsvinden, is mij een raadsel.

Afgelopen zondag was ik naar het nabij gelegen Kawagoe, dat als bijnaam Koedo, “klein Edo”, heeft, en Edo is de oude naam van Tokyo. Je vindt er nog een straat met huizen en winkels in oude, houten stijl, het is een leuke (halve) dagtrip wanneer je in Tokyo verblijft. In Kawagoe is elk derde weekend van oktober een grote matsuri. Op het station was het al flink druk, en de straten waren vol met mensen, én met eetkraampjes. Ik heb nog nooit zoveel mobiele eetgelegenheden tegelijk gezien, eindeloos werkelijk. Volop Japans eten als takoyaki (soort poffertjes met octopos), dango (rijstballetjes), yakitori (barbecuespiesjes), yakisoba (gebakken noodles) maar ook banaan-in-chocodip, jagabataa (aardappel met boter) en zelfs döner kebap. Ook het bier en de sake vloeide rijkelijk, en ik was in mijn nopjes bij het aanbod van het lokale bier Coedo.

 

Maar dat is allemaal bijzaak. Het festival is zo groot en beroemd, omdat de gevechten hier niet tussen mikoshi zijn, maar tussen houten strijd/praalwagens genaamd dashi (niet de bouillon だしmaar 山車, in het Engels vertaald met float). Iedere wijk heeft zijn eigen wagen, waarop en -in mensen zitten, en die met touwen voortgetrokken wordt. Ze zijn prachtig gedecoreerd en versierd. Die wielen zitten vast, maar tijdens het rijden kan worden bijgestuurd door met een soort pook een voorwiel opzij te duwen. Voor een haakse bocht wordt de wagen met een krik opgetild en gedraaid. De meeste wagens hebben een uitschuifbare bovenverdieping! Daarbovenop zit of staat een standbeeld van de plaatselijke beschermheilige.

Bij het invallen van de avond worden deze wagens door de straten van Kawagoe rondgereden. Het trekken gebeurt door een paar sterke mannen, maar de touwen zijn veel langer en alle mensen uit de buurt helpen mee. Onder het roepen van sore, sore krijgt men er een aardig gangetje in.

De straten zijn nauw, maar in de twee hoofdstraten passen er precies twee naast elkaar. Ze rijden in tegengestelde richting, en wanneer er twee elkaar ontmoeten, wordt er halt gehouden voor het ‘gevecht’. Het bovenstel wordt gedraaid om de tegenstander te bekijken. In de wagens zitten ook muzikanten, drie drummers, een fluitist, en nog een paar met belletjes of kleine slaginstrumenten. Die spelen de hele avond lang, maar bij zo’n gevecht wordt de muziek luider en opzwepender. Ook is er een danser met een masker die het publiek moet verleiden danwel angst aanjagen. Ik heb gezien: een joker, een vos, een leeuw en een ander fantasiebeest. Elke wagen wordt bijgestaan door een lantaarnteam, dat bij iedere confrontatie zo dicht mogelijk bij de tegenstander in de buurt komt en met gejuich zijn wagen probeert te ondersteunen.

 

Al met al een geweldig evenement om een keer mee te maken. Het staat me ook aan dat het echt een gemeenschapsgebeuren is, jong en oud door elkaar helpen alle mee. Absoluut de moeite waard als je rond deze tijd in Tokyo bent.

Excuses voor de matige foto’s. Hier sites met mooie foto’s: één, twee, drie.

 

De afgelopen weken heb ik een heerlijke en productieve tijd gehad in Europa. Naast het natuurkundige werk is het gelukt om met velen van jullie te eten, drinken en/of fietsen. Bedankt daarvoor in het bijzonder aan mijn gastheren en -vrouwen.

Zaterdag vlieg ik terug naar Japan, en morgenavond drink ik een laatste biertje (waarschijnlijk Orval) met iedereen die wil komen:

Vrijdag 7 september vanaf 21.30u
Onder de Ooievaar (Utrechtsestraat/Prinsengracht)

 

Apr 082012
 

Gisteren (zaterdag) ging een hele groep mensen van RIKEN naar het park voor een heuse hanami. Zoals ik vertelde is dat het bewonderen van de bloesems van de sakura, en de Japanners zijn daar verzot op. Op RIKEN zijn mooie sakura, en gedurende de week heb ik al meerdere malen mensen zien picknicken onder de bomen, ook al was dat naast een weg en in de koude nacht. Geen punt, jas aan en doordrinken leek het devies.

Omdat de bloei maar van korte duur is, was dit het uitverkoren weekend en op alle goede plekken werd enorme drukte voorspeld. Inderdaad, onze bestemming, Inokashira Park in Kichi-joji, zat goed vol. Overal kleedjes of zeiltjes met etende en vooral drinkende mensen. Naar ik heb begrepen is het voor velen een excuus om overdag dronken te kunnen worden, maar dat viel me alleszins mee.

Het was een hele leuke bedoening, een soort groot festival, of het Vondelpark op een goede zomeravond minus het zomerweer, want het was aan de frisse kant. Iedereen nam eten en drinken mee, ik had cake met dadels gemaakt en brood gebakken. Op onze plek waren maar weinig sakura, maar uiteindelijk was dat van secundair belang. Verderop stonden wel een paar hele mooie, hier wat foto’s.

Onze party

Verderop in het park

 

© 2012 Aron Beekman Suffusion theme by Sayontan Sinha