Afgelopen zaterdag konden we ruim 20 gasten blij maken met bisschopswijn, die in een half uur uitverkocht was, en veel eten.

Aan het eind van de avond hebben we zelfs Nederland – Japan kunnen zien, met oerslecht commentaar op SBS6.

Jun 292012
 
 29th June 2012 10:03JST  , , , , , ,  1 Response »

Zoals jullie weten ben ik niet echt een man, want ik geef niets om auto’s of om voetbal. Al het Eredivisiegekneuter heb ik altijd heerlijk aan me voorbij laten gaan, en ook de Champion’s League volgde ik met mate. Alleen voor de grote toernooien was ik wel te porren. Dat is waarschijnlijk een overblijfsel uit mijn jeugd, toen ik op het hoogtepunt van mijn eigen voetbalcarièrre het locale elftal Europees kampioen heb zien worden. Ik had zelfs een Ruud Gullit-AC Milan-sporttas en verzamelde het jaar erop voetbalplaatjes. Vooral de tijdsafkadering van deze toernooien is prettig, je kan je er drie weken lang erg druk over maken en daarna weer over gaan tot de orde van de dag.

Dit jaar is het allemaal wat anders. De meeste mensen hier zijn wel geïnteresseerd in voetbal, maar het is hier zeker niet de grootste sport (honkbal), en als er geen Japanner meedoet, is het helemaal verkeken. Maar van grotere invloed is dat vrijwel alle wedstrijden hier aanvangen om 3.45u in de ochtend. De Aziatische markt is kennelijk niet belangrijk. Dit heeft ertoe geleid dat ik geen minuut voetbal heb gezien, waaronder die van het slechte team van het EK, op één wedstrijd na. Afgelopen weekend besloten een aantal collegae en ik dat we ten minste iets moesten meemaken, en zijn er vorige vrijdag op uit getrokken.

Het programma was als volgt: na het werk thuis eten/uitrusten, met de laatste trein naar Shibuya (één van de uitgaanscentra in Tokyo), daar naar een restaurant van één tot drie, en daarna naar een sportbar, die zich naast een UEFA-winkel bevond! Het was meer een restaurant, en ze hadden ook een aanzienlijke bierkaart inclusief Orval, dat ik voor zeg €13 toch maar heb laten staan. Daar hebben we Duitsland vrij gemakkelijk van Griekenland zien winnen. Heeft niet mogen baten, weten we vandaag. De meest Japanse clientele leek op de hand van de Duitsers, maar juichte bij ieder doelpunt. Na de wedstrijd werden we er meteen uitgekegeld, om in vol daglicht de metro op te zoeken. Zondag heb ik heerlijk kunnen fietsen, maar mijn ritme was pas dinsdag weer op orde. Een rare gewaarwording. Toch heb ik eigenlijk wel zin om de finale te gaan kijken, hopelijk zijn daar mensen voor te porren.

© 2012 Aron Beekman Suffusion theme by Sayontan Sinha