Jun 292012
 
 29th June 2012 10:03JST  , , , , , ,  1 Response »

Zoals jullie weten ben ik niet echt een man, want ik geef niets om auto’s of om voetbal. Al het Eredivisiegekneuter heb ik altijd heerlijk aan me voorbij laten gaan, en ook de Champion’s League volgde ik met mate. Alleen voor de grote toernooien was ik wel te porren. Dat is waarschijnlijk een overblijfsel uit mijn jeugd, toen ik op het hoogtepunt van mijn eigen voetbalcarièrre het locale elftal Europees kampioen heb zien worden. Ik had zelfs een Ruud Gullit-AC Milan-sporttas en verzamelde het jaar erop voetbalplaatjes. Vooral de tijdsafkadering van deze toernooien is prettig, je kan je er drie weken lang erg druk over maken en daarna weer over gaan tot de orde van de dag.

Dit jaar is het allemaal wat anders. De meeste mensen hier zijn wel geïnteresseerd in voetbal, maar het is hier zeker niet de grootste sport (honkbal), en als er geen Japanner meedoet, is het helemaal verkeken. Maar van grotere invloed is dat vrijwel alle wedstrijden hier aanvangen om 3.45u in de ochtend. De Aziatische markt is kennelijk niet belangrijk. Dit heeft ertoe geleid dat ik geen minuut voetbal heb gezien, waaronder die van het slechte team van het EK, op één wedstrijd na. Afgelopen weekend besloten een aantal collegae en ik dat we ten minste iets moesten meemaken, en zijn er vorige vrijdag op uit getrokken.

Het programma was als volgt: na het werk thuis eten/uitrusten, met de laatste trein naar Shibuya (één van de uitgaanscentra in Tokyo), daar naar een restaurant van één tot drie, en daarna naar een sportbar, die zich naast een UEFA-winkel bevond! Het was meer een restaurant, en ze hadden ook een aanzienlijke bierkaart inclusief Orval, dat ik voor zeg €13 toch maar heb laten staan. Daar hebben we Duitsland vrij gemakkelijk van Griekenland zien winnen. Heeft niet mogen baten, weten we vandaag. De meest Japanse clientele leek op de hand van de Duitsers, maar juichte bij ieder doelpunt. Na de wedstrijd werden we er meteen uitgekegeld, om in vol daglicht de metro op te zoeken. Zondag heb ik heerlijk kunnen fietsen, maar mijn ritme was pas dinsdag weer op orde. Een rare gewaarwording. Toch heb ik eigenlijk wel zin om de finale te gaan kijken, hopelijk zijn daar mensen voor te porren.

 
 21st June 2012 19:41JST  , , , , , ,  2 Responses »

Vandaag is het 21 juni, de dag van de zonnewende, en daarmee de langste dag van het jaar. Dat betekent dat we hier in Tokyo van een heerlijke zomeravond kunnen genieten tot, (drumroffel), zeven uur. Jawel, het is op de tijd van schrijven om 19.30u al helemaal donker. De redenen voor het grote verschil ten opzichte van Nederland zijn:

  1. Tokyo ligt een stuk zuidelijker, op ongeveer 35° noorderbreedte, terwijl Nederland op 52° noorderbreedte ligt;
  2. Er is hier geen zomertijd;
  3. Nederland ligt erg westelijk in de tijdzone.

Het is wel erg vroeg licht, en bovendien is het ‘s ochtends nog enigszins koel. De temperaturen beginnen hier namelijk de 30 graden te raken. Ik probeer al een tijd mijn ritme te verschuiven en om 6.00 uur op te staan, onder meer om ‘s ochtends te kunnen trainen, helaas lukt dat nog niet zo goed. Maar morgenochtend heb ik weer een fietsafspraak.

© 2012 Aron Beekman Suffusion theme by Sayontan Sinha