Huis thuis

Laat ik beginnen met iedereen te feliciteren met de politieke doorbraak in Nederland. Ze hebben het nog lang uitgehouden met dat gedooggedrocht, ik had ze nog geen twaalf maanden gegeven. Maar zolang Henk en Ingrid hun 130 kleine pleziertjes mochten hebben, en er periodiek een verworven waarde geofferd werd, vond Grote Geert het natuurlijk fantastisch. Ik hoop dat VVD-stemmers hun lesje geleerd hebben: nee, de VVD is niet liberaal en niet vrijheidslievend (*kuch* Teeven *kuch*), en al helemaal niet economisch verantwoord, met  haar HRA-piketpaaltjes. En ja, dat wisten we al voor de vorige verkiezingen, evenals dat ze maar al te graag met verloren zoon Wilders het bed in wilde  duiken. Nu is het allemaal letter voor letter uitgespeld, dus niemand kan zich meer achter naïviteit verstoppen. Dat kost dan twee jaar zonder structurele hervormingen maar met botte bijl, en is Nederland internationaal gezakt tot de gekke schreeuwlelijk waar iedereen zijn schouders over ophaalt. Herkansing in september jongens, ik zal mijn steentje per brief bijdragen.

Sorry, dat moest er even uit. Dan nu naar belangrijke zaken. Velen hebben gevraagd hoe ik nou woon hier, want dat fietsen is leuk en aardig, maar verder weinig interessant. Ik moest even het huis op orde krijgen, bijvoorbeeld toestemming vragen om spijkertjes in de muur te slaan, maar here goes.

Ik woon op de campus van het onderzoeksinstituut RIKEN, althans op de locatie in Wako, want er zijn ook afdelingen elders in het land. Het zogenaamde International House biedt woonruimte voor buitenlandse werknemers en bezoekers voor een periode van één tot twaalf maanden. Ik moet dus op een gegeven moment verhuizen, en wil dat ook graag, want op dit moment speelt mijn leven zich hoofdzakelijk binnen nog geen vierkante kilometer af. Maar voorlopig is dit een prima oplossing, en zeker toen ik aankwam was het erg fijn dat alles al geregeld was.

Ik zit in één van de grotere appartementen, van 45 m², met een ruime slaapkamer en een woonkamer waarnaast een keuken, en een aparte badkamer, op de eerste verdieping van een gebouwtje met vier van deze appartementen. Het is gemeubileerd, en voorzien van TV, wasmachine en -droger, internet, oven/magnetron, rijstkoker enz. Hier zijn wat foto’s.

Woonkamer

Keuken, badkamer, gang

Slaapkamer

Het bevalt tot nu toe reuze goed. Voor Japanse normen is het ruim en vrij goedkoop (ong. €500/maand exclusief), maar ook buiten de campus verwacht ik zoiets wel te kunnen vinden, voor een hogere prijs maar op een leukere locatie–Wako is een klein beetje saai. Het enige echte minpunt is dat het bijzonder slecht geïsoleerd is (een algemeen Japans euvel), waardoor het ‘s nachts flink afkoelt. Er is wel verwarming en airconditioning, maar die stookt of koelt dus vooral ook de omgeving.

De keuken is goed voorzien, zeker met wat ik zelf allemaal heb meegenomen, koken doe ik tot nu toe echter weinig. Het “restaurant” op de campus is heel behoorlijk, zeker voor Nederlandse standaarden, en goedkoop, en het is gezelliger om met collegae te eten. Meestal werk ik daarna nog een uur of twee. Ik mis een kookclub! Ik heb alleen geen mooie eettafel, maar picknicken moet kunnen.